TURKISH STATE AND SYRIAN REFUGEES: CONFLICTING POLICIES AND INSTRUMENTAL RATIONALITY

Amaç: Bu makalenin amacı Türkiye’nin Suriyelilere yönelik iç ve dış politika alanlarında ortaya çıkan çelişkili politikaları, devletin “araçsal rasyonellik” (instrumental rationalism) bakış açısından kaynaklanan tutarsızlığı teorik çerçevesi ile açıklamaktır. Yöntem: Araştırmanın yöntemi, belgelerinin internet haber sitelerinin sistematik kapsamlı bir nitel analizine dayanmaktadır. Makale süreç izleme (process tracing) metodu ile, çerçevesinin Türkiye devletinin politikalarını açıklamaktaki geçerliliğini test etmektedir. Bulgular: Bulgular son on senede Türkiye’de uyum üçüncü ülkeye yeniden yerleştirme geri gönderme zaman içinde değişen - hatta çelişen söylemlerle birbirlerini alternatifi olarak dile getirdiği yönündedir. Başlangıçtaki Suriye’deki krizin kısa süreceği gelen sığınmacıların ülkelerine döneceği beklentisi edinilen “misafir” açısı; daha uzun süre kalacakları anlaşılınca, önce “geçici koruma” statüsü verilerek (2014), sonra da çok sınırlı olsa “çalışma izni” “vatandaşlığına geçiş” sağlanarak (2016) nerdeyse onlar için entegrasyon sürecinin öngörülmesine evirilmiştir. 2017 yılından ise devlet söyleminde, Suriyeliler hızla “geri gönderme” eğiliminin yükselişine tanıklık edilmiştir. 2019 yılında yandan bu söylemlerinin somut politikalara doğru evirildiği, diğer “11. Kalkınma Planı”(2019-23) “Uyum Strateji Belgesi Ulusal Eylem Planı” (2018-23) gibi temel belgelerinde Suriyelilerin entegrasyonu planlamalar yapıldığı görülmüştür. örneklerden de deneyimlendiği geleceğini çoğul dizi seçeneği uluslararası iltica rejiminde normatif kabul gören üç seçeneğine paralel düzenleme eğiliminde olmuştur. söylemlerdeki politik konjonktüre cevaben ani değişiklikler, göç politikalarındaki birbiri uyumsuzluğun, araçsal rasyonalite şekillendirmesinden kaynaklandığını göstermektedir. Ana bulgu rasyonalitenin Suriyeli mülteciler üzerine olan politikalarında tutarlılık problemine yol açtığı yönündedir.Özgünlük: Makalenin özgün değeri, ulaşılabilir kıldığı seçeneklerine eleştirel açısı sunmasıdır. mültecilere yönelik, ya mevcut tüm seçeneklerini kılma çabası, yapıcılar tarafından olumlu durum konulmaktadır. tutarsızlığının olası siyasi, toplumsal bireysel sonuçları makalede irdelenmiştir.